Donde esta la princesa de la cocina?!

'Donde esta la prinsesa de la kosina?!'

'Waar is de princes van de keuken?'

Zo wordt er over mij gepraat op dit moment. De prinses van de keuken. En helaas niet omdat ik een ster ben in koken.. Wederom omdat ik gezegend ben met de Europeaanse looks.

Maandag deze week zou mijn eerste werkdag worden in de keuken dus vol goed gedrag stond ik om negen uur in het kantoor van de chef. Niemand te bekennen. Een kokkinnetje vertelde mij dat ik het best 's middags terug kon komen. Prima, weer een extra dagje vrij, mij hoor je niet klagen!

Dus om vijf uur besloot ik het maar weer eens te proberen en bijna verbaasd dat ik was, zat er iemand in het piepkleine kantoortje. 'Hola, me llamo Lotte y voy a trabajar en la cocina a partir de mañana!' 'Hoi, ik ben Lotte en ik kom in de keuken werken vanaf morgen!' Vandaag was inmiddels zo goed als om om vijf uur. Na een telefoontje te plegen met Nelly, die haar natuurlijk vertelde dat ik vandaag moest beginnen, haalde ze haar schouders een keer op en kreeg ik te horen dat ik morgen om één uur met de bus naar het hotel moest komen. Verder kreeg ik een verkreukeld blaadje mee met daarop geschreven welke kleding ik nodig had voor de keuken waarmee ik naar de 'roperia' moest.

En dus ging ik op weg naar de roperia, de kledinguitgave. Met twee witte koksbuizen, twee blauwe sjaaltjes, twee witte schorten en twee zwart-wit geblokte koksbroeken kon ik direct met de bus van tien over vijf weer terug. Best netjes gefixt dacht ik zo. Het hoeft niet altijd allemaal zo lang te duren bewijzen ze wel weer.

Dinsdag stond ik om één uur netjes weer in de office van de keuken, maar ik mocht eerst nog een halfuur pauze nemen om te eten. Eenmaal teruggekeerd in mijn complete outfit kreeg ik een haarnetje om mijn knot waarna ik zelf de koksmuts moest passen en meten om mijn hoofd om hem daarna met een nietje keurig netjes vast te zetten. 'Vas a estar en la cocina general, aqui esta el chef, buen dia' 'Je gaat in de centrale keuken werken, hier is de chef, fijne dag' Je bent de zwakste schakel, tot ziens.

Geen rondleiding, geen uitleg, niets. Dat ik nul ervaring heb in de keuken interesseert ze niet, zoals de meeste dingen hen niet interesseren. Ik kreeg een mes, waarmee je zeker in één klap een dikke big kan vermoorden, in mijn handen en beginnen maar! Na het routinematig wassen van mijn handen mocht ik direct het slagveld betreden en de tomaten en sla flink onder handen nemen.

Daarna mocht ik naar de 'cuarto frio' oftewel 'koude kamer' Brrr, bibbers! Hoe warm het in de centrale keuken was, des te kouder was de gevoelstemperatuur in het andere kamertje. Hier mocht ik kroketten van kip en aardappels gaan voorbereiden, jammie!

Van vier tot vijf houden de koks pauze. Voor die tijd moet dus alles voor het buffet voor het avondeten bereidt zijn.

Om vijf uur gaat men, na lang en uitgebreid gedineerd te hebben inclusief een bakkie koffie na (het lijkt net Nederland), weer in de benen om het buffet op te maken. De keuken is schoon, er valt geen kip meer te bekennen. Alles en iedereen verhuist naar het buffet om daar de finishing touch te verzorgen voor de gerechten.

Zelf begon ik met het rollen van de bolletjes deeg voor de pizza's, waarna ik ze ook zelf mocht bakken en opmaken.

Verder waren de anderen druk in de weer met: het ovengedeelte, vuurgedeelte, pastagedeelte, warm buffet 1, warm buffet 2 en mexicaanse buffet. Er komt een hoop bij kijken, ongelooflijk.

En ready,steady, go! Om half zeven opent het buffet en stroomt het vol met uitgehongerde gasten. Ik mocht achter het ovengedeelte staan om de kalkoen en beenham te snijden voor de gasten die daar graag een stukje van zouden willen proeven en dat heb ik geweten. Erboven hangen natuurlijk warmhoudlampen en natuurlijk zijn de eerste twee brandplekken alweer netjes op mijn armen geplaatst. Een mooie herinnering aan mijn eerste dag in de keuken.

De rest van de week ging er hetzelfde aan toe: 's middags voorbereiden (van snijden tot aan salsa's koken en van gevulde broodjes maken tot aan kip ontvellen), van vier tot vijf pauze houden, van vijf tot half zeven het buffet opmaken, en.....

Op dag twee mocht ik vanaf half zeven achter het Mexicaanse buffet taco's en quesadillas maken. Ken je showcooking? Voilá, that's me! Middenin het buffet, tussen alle gasten, stond ik achter een grillplaat deze twee typisch Mexicaanse gerechten klaar te maken. Ondertussen bereidde ik ook nog wat verzoekjes van de gasten o.a. naturel tortillas die ze zelf konden vullen. Ik voelde me wel een beetje cool.

Totdat ik op dag drie achter de pasta's mocht. Toen voelde ik me nog veel cooler. Ubercool bijna. Nog nooit had ik dat gedaan op de manier dat zij dat doen en dus wachtte ik op uitleg die natuurlijk niet kwam. De chef kwam mij vertellen dat er nodig naturel pasta bijgemaakt moest worden. 'Jaa, euh, hoe moet ik dat doen dan?' 'Nou, je doet een beetje boter, beetje uitjes, beetje opgooien totdat het een beetje aanbakt, zeg maar zo..' 'OK' 'Dan doe je de pasta in dit vergiet in het kokende water' 'Je doet de pasta bij de uitjes, beetje opgooien en voilá!' 'Nu jij..' En daar ging die, stil en verlaten. En dus ging ik aan de slag: beetje boter, beetje uitjes, beetje ravioli, beetje rode salsa erbij en daar was pasta nummer twee! Ik begon er lol in te krijgen en ook hier de verzoekjes van de gasten: naturel pasta met tomatensaus, zonder uitjes, beetje boter en ga zo nog maar even door. Dát was pas showcooking!

De dag erna mocht ik weer voor de quesadillas zorgen en toen zat mijn eerste week in de centrale keuken er alweer op!

Elke week ga ik in een andere keuken werken, vanaf morgen wordt dat de Italiaan. Ervaring met de pizza's en de pastas heb ik nu gelukkig al wel een beetje!

Dineetje als ik thuis kom?

Anyway, mijn vluchten zijn ook geboekt om even over totaal iets anders te beginnen.

Op 6 januari vlieg ik naar New York City om 11.43 vanuit Cancun.. Daar ga ik een kleine week verblijven om daarna weer terug te keren naar ons koude kikkerlandje op 12 januari om 20.00, wat betekent dat ik de volgende dag rond 12.00 in Amsterdam zal arriveren!

Maar voor die tijd, nog even ultimaal (optimaal en uitermate) genieten van het hier en nu.

Dikke kus en see u around!